Catatan Kaki:
[1] Lihat Taudhihul Ahkam, 3/492.
[2] Lihat Ash-Shiyaamu fil Islam, hal. 192.
[3] Lihat Majmu’ Fatawa Ibni Taimiyah, 25/250-252, Zaadul Ma’ad, 2/60, Majmu Fatawa Ibni Baz, 15/271, Majmu’ Fatawa wa Rosaail Ibnil ‘Utsaimin, 19/239-251, Asy-Syarhul Mumti’, 6/391-396, Fatawa Al-Lajnah Ad-Daaimah, 10-261-265, sebagaimana dalam Ash-Shiyaamu fil Islam, hal. 196.
[4] Lihat Majmu’ Fatawa Ibni Taimiyah, 25/256, sebagaimana dalam Ash-Shiyaamu fil Islam, hal. 196.
[5] Lihat Fatawa Al-Lajnah Ad-Daaimah, 9/202.
[6] Lihat Taudhihul Ahkam, 3/491-492 dan Ash-Shiyaamu fil Islam, hal. 192.
[7] Lihat Fathul Baari, 4/177.
[8] Lihat Ash-Shiyaamu fil Islam, hal. 192.
[9] Lihat Fathul Baari, 4/178.
[10] Diriwayatkan An-Nasaai dalam As-Sunan Al-Kubro, sanadnya dishahihkan Ibnu Hazm dan para rawinya dinyatakan tsiqoh oleh Al-Hafizh Ibnu Hajar, hanya saja ulama berbeda pendapat apakah hadits ini mauquf atau marfu’, dan sanadnya juga dishahihkan Asy-Syaikh Al-Albani (lihat Tamaamul Minnah, 4/74).
[11] Lihat Subulus Salaam, 1/570.
[12] Lihat Fathul Baari, 4/175.
Editor : Vitrianda Hilba SiregarEditor Jakarta
Artikel Terkait
